De naam Mumbai is afgeleid van Mumbā of Mahā-Ambā—de naam van de patron goddess (kuladevata) Mumbadevi van de autochtone Koli gemeenschap - en ā'ī betekenend "moeder" in de Marathi taal, de moedertaal van het Koli-volk en de officiële taal van Maharashtra. Het Koli-volk is afkomstig uit Kathiawad en Centraal-Gujarat. Volgens sommige bronnen hebben ze hun godin Mumba meegenomen uit Kathiawad (Gujarat), waar ze nog steeds aanbidt. Andere bronnen zijn het er echter niet mee eens dat de naam van Mumbai afkomstig was van de godin Mumba.

De Mumba Devi Temple, van wie de stad Mumbai haar naam mag ontlenen

De oudste bekende namen voor de stad zijn Kakamuchee en Galajunkja; deze worden soms nog steeds gebruikt . In 1508 gebruikte de Portugese schrijver Gaspar Correia de naam "Bombaim" in zijn Lendas da Índia ("Legends of India"). Deze naam is mogelijk ontstaan als de Galicisch-Portugese uitdrukking bom, die "mooie kleine baai" betekent, en Bombaim wordt nog steeds algemeen gebruikt in het Portugees. In 1516 gebruikte de Portugese ontdekkingsreiziger Duarte Barbosa de naam Tana-Maiambu: Tana lijkt te verwijzen naar de aangrenzende stad Thane en Maiambu naar Mumbadevi.

Andere variaties die in de zestiende en zeventiende eeuw zijn geconstateerd, zijn: Mombayn (1525), Bombay (1538), Bombain (1552), Bombaym (1552), Monbaym (1554), Mombaim (1563), Mombaym (1644), Bambaye (1666), Bombaiim (1666), Bombeye (1676), Boon Bay (1690) en Bon Bahia. Nadat de Engelsen in de 17e eeuw de stad in hun bezit hadden gekregen, werd de Portugese naam verengeld als Bombay. Ali Muhammad Khan, imperial dewan of minister van Financiën van de provincie Gujarat, in de Mirat-i Ahmedi (1762), de stad Manbai genoemd.

De Franse reiziger Louis Rousselet, die in 1863 en 1868 een bezoek bracht, schrijft in zijn boek L'Inde des Rajahs, dat voor het eerst in 1877 werd gepubliceerd: "Etymologen hebben deze naam ten onrechte afgeleid van de Portugese Bôa Bahia, of (Frans: "bonne bai", Engels: "goede baai"), niet wetend dat de tutelargodin van dit eiland, van verre oudheid, Bomba, of Mamba Dévi geweest is, en dat zij nog steeds... een tempel bezit".

Tegen het einde van de 20e eeuw werd de stad Mumbai of Mambai genoemd in Marathi, Konkani, Gujarati, Kannada en Sindhi, en als Bambai in het Hindi. De Indiase regering heeft de Engelse naam in november 1995 officieel gewijzigd in Mumbai. Dit gebeurde op aandringen van de Marathi-nationalistische sjiitische Sena-partij, die net de verkiezingen van de Maharashtra had gewonnen, en die in het hele land en met name in Maharashtra een soortgelijke naamsverandering weerspiegelde. Volgens het tijdschrift Slate beweerden ze dat 'Bombay' een beschadigde Engelse versie was van 'Mumbai' en een ongewenste erfenis van het Britse koloniale bewind. De slate zei ook: "De poging om Bombay een andere naam te geven maakte deel uit van een grotere beweging om de Marathi-identiteit in de regio Maharashtra te versterken." Hoewel de stad nog steeds Bombay wordt genoemd door een aantal inwoners van de stad en door Indiërs uit andere regio's, is de vermelding van de stad met een andere naam dan Mumbai omstreden, wat soms leidt tot emotionele uitbarstingen van soms gewelddadige politieke aard.

Mensen uit Mumbai

Een inwoner van Mumbai heet Mumbaikar in Marathi, waar het achtervoegsel kar een inwoner betekent. De term was al een hele tijd in gebruik, maar het werd populair na de officiële naamswijziging in Mumbai. Oudere termen zoals Bombayite zijn ook in gebruik.

Vroege geschiedenis

Kanheri Caves bevat boeddhistische sculpturen en schilderijen uit de 10e eeuw CE tot de 10e eeuw CE.

Mumbai is gebouwd op wat ooit een eilandengroep van zeven eilanden was: Isle of Bombay, Parel, Mazagaon, Mahim, Colaba, Worli en Old Woman's Island (ook bekend als Little Colaba). Het is niet precies bekend wanneer deze eilanden voor het eerst werden bewoond. Pleistocene sedimenten langs de kustgebieden rond Kandivali in het noorden van Mumbai wijzen erop dat de eilanden sinds de Zuid-Aziatische Steenleeftijd bewoond zijn. Misschien aan het begin van het Gemeenschappelijk tijdperk, of misschien eerder, werden ze bezet door de Koli-visserijgemeenschap.

In de derde eeuw van BCE maakten de eilanden deel uit van het Maurya-imperium, tijdens zijn expansie in het zuiden, geregeerd door de boeddhistische keizer Ashoka van Magadha. De Kanheri-grotten in Borivali werden in de eerste eeuw opgegraven uit basalt-steen, en fungeerden als een belangrijk centrum van boeddhisme in West-India tijdens de oude tijd. De stad stond toen bekend als Heptanesia (Oude Grieken: Een cluster van zeven eilanden) aan de Griekse geograaf Ptolemy in 150 CE. De Mahakali-grotten in Andheri zijn uitgesneden tussen de 10e eeuw van het BCE en de 6e eeuw.

Tussen de tweede eeuw van BCE en de 9de eeuw van het CE stonden de eilanden onder controle van de opeenvolgende inheemse ziekten: Satavahanas, Western Satraps, Abhira, Vakataka, Kalachuris, Konkan Mauryas, Chalukyas en Rashtrakutas, alvorens van 810 tot 1260 door de Shilaharas te worden geregeerd. Enkele van de oudste gebouwen in de stad die in deze periode werden gebouwd zijn de Jogeshwari Caves (tussen 520 en 525 jaar), de Elephanta Caves (tussen de zesde en de zevende eeuw), de Walkeshwar Temple (10de eeuw) en de Banganga Tank (12de eeuw).

De Haji Ali Dargah werd gebouwd in 1431, toen Mumbai onder het gezag stond van het Gujarat Sultanate.

Koning Bhimdev richtte zijn koninkrijk in de regio aan het einde van de 13de eeuw en richtte zijn hoofdstad in Mahikawati (de huidige dag Mahim) op. De Pathare Prabhus, een van de oudste kolonisten van de stad, werd rond 1298 vanuit Saurashtra in Gujarat naar Mahikawati gebracht door Bhimdev. Het Delhi-sultanaat heeft de eilanden in de periode 1347-1948 in een bijlage opgenomen en tot 1407 gecontroleerd. In die tijd werden de eilanden beheerd door de moslimgouverneurs van Gujarat, die door het Delhi Sultanaat werden benoemd.

Later werden de eilanden bestuurd door het onafhankelijke Gujarat Sultanate, dat in 1407 werd opgericht. De patronage van het sultanaat leidde tot de bouw van veel moskeeën, waarvan de voorname de Haji Ali Dargah in Worli was, gebouwd ter ere van de moslimheilige Haji Ali in 1431. Van 1429 tot 1431 waren de eilanden een bron van conflict tussen het Gujarat Sultanate en het Bahmani-sultanaat van Deccan. In 1493 probeerde Bahadur Khan Gilani van het Bahmani-sultanaat de eilanden te veroveren, maar werd zij verslagen.

Portugese en Britse regel

De Madh Fort die door de Portugezen werd gebouwd, was een van de belangrijkste forts in Salsette.

Het Mughal Rijk, dat in 1526 werd opgericht, was de dominante macht in het Indiase subcontinent in het midden van de 16e eeuw. Sultan Bahadur Shah van Gujarat was op 23 december 1534 verplicht het Verdrag van Basseïne met het Portugese Rijk te ondertekenen, omdat hij zich steeds meer zorgen maakt over de macht van de Mughal-keizer Humayun. Volgens het Verdrag werden de zeven eilanden van Bombay, de nabijgelegen strategische stad Basseïne en de gebieden die onder de Portugese staat vallen, aangeboden aan de Portugese autoriteiten. De gebieden werden later op 25 oktober 1535 overgeleverd.

De Portugezen waren actief betrokken bij de stichting en groei van hun rooms-katholieke religieuze bestellingen in Bombay. Ze noemden de eilanden met verschillende namen, die uiteindelijk het geschreven formulier Bombaim kregen. De eilanden werden tijdens hun regime gehuurd aan verscheidene Portugese officieren. De Portugese Franciscanen en jezuïeten bouwden verschillende kerken in de stad, met als prominente de Sint-Michael-kerk in Mahim (1534), Sint-John de Baptistkerk in Andheri (1579), Sint-Andrew's kerk in Bandra (1580) en Gloria Church in Byculla (1632 ). De Portugezen bouwden ook verschillende forten rond de stad, zoals het kasteel van Bombay, Castella de Aguada (Castelo da Aguada of Bandra Fort) en Madh Fort. De Engelsen worstelden voortdurend met de Portugese overheersing over Bombay, omdat ze hun strategische natuurlijke haven en hun natuurlijke isolement van landaanvallen erkenden. Tegen het midden van de 17e eeuw dwong de groeiende macht van het Nederlandse Rijk de Engelsen om een station in West-India aan te schaffen. Op 11 mei 1661 hebben het huwelijksverdrag van Charles II van Engeland en Catherine van Braganza, dochter van koning John IV van Portugal, de eilanden in het bezit gesteld van het Engelse rijk, als onderdeel van de dood van Catherine naar Charles. Salsette, Bassein, Mazagaon, Parel, Worli, Sion, Dharavi en Wadala bleven echter nog steeds in Portugees bezit. Van 1665 tot 1666 slaagden de Engelsen erin Mahim, Sion, Dharavi en Wadala over te nemen.

Twee weergaven van het Engelse fort in Bombay, c. 1665

Overeenkomstig het koninklijk handvest van 27 maart 1668 huurde Engeland deze eilanden in 1668 voor een bedrag van 10 pond per jaar aan de Engelse East India Company. De bevolking steeg snel van 10.000 in 1661 tot 60.000 in 1675. Vervolgens werden de eilanden aangevallen door Yakut Khan, de bewonderaar van de moslim Koli van het Mughal Empire, in oktober 1672, Rickloffe van Goen, gouverneur-generaal van het Nederlandse India op 20 februari 1673, en Siddi-admiraal Sambal op 10 oktober 1673.

In 1687 bracht de Engelstalige Oost-Indiase onderneming haar hoofdkantoor van Surat naar Bombay over. Uiteindelijk werd de stad het hoofdkwartier van het Bombay-voorzitterschap. Na de overdracht werd Bombay aan het hoofd van alle vestigingen van de onderneming in India geplaatst. Tegen het einde van de 17e eeuw werden de eilanden in de periode 1689-1990 opnieuw getroffen door invallen van Yakut Khan. De Portugese aanwezigheid eindigde in Bombay toen de marathas onder Peshwa Baji Rao I in 1737 Salsette en Bassein in 1739 gevangen namen. Tegen het midden van de 18e eeuw begon Bombay te groeien tot een belangrijke handelsstad en kreeg ze een enorme toevloed van migranten uit heel India. Later bezetten de Britten Salsette op 28 december 1774. Met het Suratverdrag (1775) kregen de Britten formeel de controle over Salsette en Bassein, wat resulteerde in de Eerste Anglo-Maratha-oorlog. De Britten konden Salsette zonder geweld van de Marathas krijgen via het Verdrag van Purandar (1776) en later via het Verdrag van Salbai (1782), dat was ondertekend om de uitkomst van de Eerste Anglo-Maratha-oorlog te regelen.

Schepen in Bombay Harbor (c. 1731). Bombay kwam in het midden van de 18e eeuw uit als belangrijke handelsstad.

Vanaf 1782 werd de stad omgevormd met grootschalige projecten voor de bouw van civiele bouwwerken, die erop gericht waren alle zeven eilanden van Bombay in één enkele samengevoegde massa te verenigen door middel van een causeway, de Hornby Vellard, die in 1784 werd voltooid. In 1817 versloeg de Britse Oost-Indiase onderneming onder Mountstuart Elphinstone Baji Rao II, de laatste van de Maratha Peshwa in de strijd tegen Khadki. Na zijn nederlaag kwam bijna het hele Deccan Plateau onder Britse suzeraïteit en werd het opgenomen in het voorzitterschap van Bombay. Het succes van de Britse campagne in het decennium markeerde het einde van alle aanvallen van inheemse mogendheden.

In 1845 hebben de zeven eilanden door het project Hornby Vellard in één enkele landmassa samengevat via grootschalige bodemsanering. Op 16 april 1853 werd de eerste Indische reizigersspoorlijn opgericht, die Bombay verbindt met de naburige stad Thana (Thane). Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865) werd de stad de belangrijkste katoenhandelsmarkt ter wereld, wat resulteerde in een bloei van de economie die vervolgens de status van de stad vergroot.

Door de opening van het Suezkanaal in 1869 werd Bombay omgevormd tot een van de grootste zeehavens in de Arabische Zee. In september 1896 werd Bombay getroffen door een plaag-epidemie waarbij het aantal dodelijke slachtoffers werd geschat op 1.900 mensen per week. Zo'n 850.000 mensen vluchtten Bombay en de textielindustrie werd erdoor getroffen. Terwijl de stad de hoofdstad was van het Bombay-voorzitterschap, stimuleerde de Indiase onafhankelijkheidsbeweging de Quit India Movement in 1942 en de koninklijke Indische marine in 1946.

Onafhankelijk India

Municipal Corporation Building, Bombay in 1950 (Victoria Terminus is gedeeltelijk zichtbaar aan de rechterkant)

Na de onafhankelijkheid van India in 1947 werd het door India behouden grondgebied van het Bombay-voorzitterschap geherstructureerd in de deelstaat Bombay. Het gebied van de deelstaat Bombay nam toe nadat verscheidene voormalige staten die tot de Indiase unie waren toegetreden, in de staat waren opgenomen. Vervolgens werd de stad de hoofdstad van de deelstaat Bombay. In april 1950 werden de gemeentelijke grenzen van Bombay verruimd door het district Bombay Suburban en de stad Bombay samen te voegen tot Greater Bombay Municipal Corporation.

De Samyukta Maharashtra-beweging om een aparte Maharashtra-staat te creëren, waaronder Bombay, was in de jaren vijftig op zijn hoogtepunt. In de besprekingen in 1955 in de Lok Sabha heeft de partij van het Congres geëist dat de stad als autonome stadstaat zou worden opgericht. Het Comité voor de reorganisatie van de Staten heeft in zijn verslag van 1955 een tweetalige staat voor Maharashtra-Gujarat met Bombay als hoofdstad aanbevolen. Bombay Citizens' Committee, een belangengroep van vooraanstaande industriëlen uit Gujarati, heeft gelobbyd voor Bombay's onafhankelijke status.

Na protesten tijdens de beweging waarbij 105 mensen om het leven kwamen bij botsingen met de politie, werd de deelstaat Bombay op 1 mei 1960 op taalgebied gereorganiseerd. De Gujarati-sprekende gebieden van de deelstaat Bombay zijn verdeeld in de deelstaat Gujarat. Maharashtra met Bombay, aangezien de hoofdstad van de deelstaat was gevormd door de fusie van de marathi-sprekende regio's van de deelstaat Bombay, acht districten uit de centrale provincies en Berar, vijf districten uit de staat Hyderabad en een groot aantal onderling verbonden staten. Als gedenkteken voor de martelaren van de Samyukta Maharashtra werd de Flora-fontein omgedoopt tot Hutatma Chowk (Martyr's Square) en werd er een gedenkteken opgericht.

De herdenking van Hutatma Chowk, gebouwd ter ere van de martelaars van de beweging Samyukta Maharashtra (Flora fontain links op de achtergrond)

De daaropvolgende decennia werd de stad en haar voorsteden massaal uitgebreid. Eind jaren '60 werden Nariman Point en Cuffe Parade opgepakt en ontwikkeld. De Bombay Metropolitan Region Development Authority (BMRDA) is op 26 januari 1975 door de regering van Maharashtra opgericht als een instantie die zich uitspreekt voor de planning en coördinatie van de ontwikkelingsactiviteiten in de metropolitane regio Bombay. In augustus 1979 werd door de City and Industrial Development Corporation (CIDCO) in de districten Thane en Raigad een zusterstad van New Bombay opgericht om de verspreiding en controle van de bevolking van Bombay te bevorderen. De textielindustrie in Bombay verdween grotendeels na de wijdverbreide Textielstaking van 1982, waarbij bijna 250.000 werknemers in meer dan 50 textielfabrieken in staking gingen. Sindsdien zijn de verdwenen katoenfabrieken in Mumbai het middelpunt van een intensieve herontwikkeling geworden.

De haven van Jawaharlal Nehru, die 55-60% van de containervracht van India behandelt, heeft op 26 mei 1989 een opdracht gekregen in het kruis van Nhava Sheva, met het oog op de ontdekking van de Bombay Harbour en de aanleg van een hub voor de stad. De geografische grenzen van Greater Bombay waren uitgebreid tot de gemeentelijke grenzen van Greater Bombay. Op 1 oktober 1990 werd het district Greater Bombay vervormd tot twee inkomstendistricten: Bombay City en Bombay Suburban, hoewel deze nog steeds door dezelfde gemeentelijke overheid worden beheerd.

In de jaren 1990-2010 nam het aantal activiteiten op het gebied van geweld en terrorisme toe. Na de sloop van de Babri Masjid in Ayodhya werd de stad geteisterd door de hindoe-moslimrellen van 1992-1993, waarbij meer dan 1000 mensen om het leven kwamen. In maart 1993 hebben 13 gecoördineerde bomaanslagen van islamitische extremisten en de onderwereld van Bombay op verschillende plaatsen geleid tot 257 doden en meer dan 700 gewonden. In 2006 vielen 209 mensen om en raakten meer dan 700 mensen gewond toen er zeven bommen ontploften op de forensentreinen van de stad. In 2008 leidde een reeks van tien gecoördineerde aanvallen van gewapende terroristen voor drie dagen tot 173 doden, 308 gewonden en ernstige schade aan verschillende historische monumenten en prestigieuze hotels. De drie gecoördineerde bomexplosies in juli 2011 in het Opera-huis, Zaveri Bazaar en Dadar, waren de laatste in de reeks terroristische aanslagen in Mumbai, waarbij 26 doden en 130 gewonden vielen.

Mumbai is de commerciële hoofdstad van India en heeft zich ontwikkeld tot een wereldwijd financieel centrum. Het is al decennialang de thuisbasis van de belangrijkste financiële diensten van India en een focus voor zowel de ontwikkeling van infrastructuur als particuliere investeringen. Mumbai is een oude visserijgemeenschap en een koloniaal handelscentrum en is de grootste stad en thuisbasis van Zuid-Azië geworden van de meest productieve filmindustrie ter wereld.

Mumbai bestaat uit twee inkomstendistricten.

Bevolkingsdichtheid en verhoging boven zeeniveau in Mumbai, India (2010). Mumbai is bijzonder kwetsbaar voor een stijging van het zeeniveau.

Mumbai ligt op een smal schiereiland ten zuidwesten van Salsette Island, tussen de Arabische Zee en het westen, Thane Creek in het oosten en Vasai Creek in het noorden. Mumbai's voorstedelijke wijk bezet het grootste deel van het eiland. Navi Mumbai is ten oosten van Thane Creek en Thane is ten noorden van Vasai Creek. Mumbai bestaat uit twee verschillende regio's: Mumbai City district en Mumbai Suburban district, die twee afzonderlijke inkomstendistricten van Maharashtra vormen. Het stadsgewest wordt ook algemeen aangeduid als de eilandstad of Zuid-Mumbai. De totale oppervlakte van Mumbai bedraagt 603,4 km² (233 m²). De eilandstad ligt op 67,79 km ² (26 vierkante meter), terwijl de voorstedelijke wijk 370 km² overspant (143 vierkante meter), samen goed voor 437,71 km² (169 vierkante meter) onder het bestuur van Municipal Corporation. Greater Mumbai (MCGM). De overige gebieden behoren tot verschillende defensiebedrijven, de haventrust van Mumbai, de commissie voor atoomenergie en het nationaal park van Borivali, die buiten de jurisdictie van de MCGM vallen. De regio Mumbai, die naast de regio Mumbai ook delen van de districten Thane, Palghar en Raigad omvat, beslaat een oppervlakte van 4,355 km² (1681,5 m²). Mumbai ligt aan de monding van de Ulhas aan de westkust van India, in het kustgebied dat bekend staat als de Konkan. Het is gevestigd op Salsette Island (Sashti Island), dat het deels deelt met het district Thane. Mumbai wordt begrensd door de Arabische Zee in het westen. Veel delen van de stad liggen net boven zeeniveau, met een hoogte van 10 m (33 ft) tot 15 m (49 ft); de stad heeft een gemiddelde hoogte van 14 m ( 46 ft ) . Het noorden van Mumbai (Salsette) is hilly, en het hoogste punt in de stad is 450 m (1.476 ft) bij Salsette in het gebied Powai-Kanheri. Het nationaal park Sanjay Gandhi (nationaal park Borivali) ligt gedeeltelijk in het voorstedelijk district Mumbai en deels in het district Thane, en bestrijkt een gebied van 103,09 km² (39,80 m²).

Naast de stuwdam van Bhatsa zijn er zes grote meren die water leveren aan de stad: Vihar, Neder-Vaitarna, Upper-Vaitarna, Tulsi, Tansa en Powai. Het meer van Tulsi en het meer van Vihar bevinden zich in het nationaal park van Borivili, binnen de grenzen van de stad. De bevoorrading van het Powai-meer, ook binnen de grenzen van de stad, wordt uitsluitend gebruikt voor landbouw- en industriële doeleinden. Drie kleine rivieren, de rivier de Dahisar, Poinsar (of Poisar) en Ohiwara (of Oshiwara), komen uit het park, terwijl de vervuilde rivier de Mithi afkomstig is van het meer van Tulsi en water verzamelt dat overstroomt van de meren van Vihar en Powai. De kustlijn van de stad is voorzien van talloze kreken en bays, die zich uitstrekken van de Thane kreek in het oosten tot Madh Marve aan het westelijk front. De oostkust van het eiland Salsette is bedekt met grote mangrove moerassen, die rijk zijn aan biodiversiteit, terwijl de westkust meestal zand en rotsachtig is.

De bodembedekking in het stadsgebied is voornamelijk zandig vanwege de nabijheid van de zee. In de voorsteden is de bodembedekking grotendeels alluviaal en smerig. Het onderliggend gesteente van de regio bestaat uit zwarte duitse basaltstromen en hun zure en basale varianten die teruggaan tot de wijlen Cretacous en de vroege Eocene-tijdperken. Mumbai bevindt zich in een seismisch actieve zone vanwege de aanwezigheid van 23 breuklijnen in de omgeving. Het gebied is ingedeeld als gebied van seismische zone III, wat betekent dat een aardbeving met een kracht van 6,5 op de schaal van Richter kan worden verwacht.

Klimaat

Gemiddelde temperatuur en neerslag in Mumbai

Mumbai heeft een tropisch klimaat, specifiek een tropisch nat en droog klimaat (Aw) onder de Köppen klimaatclassificatie. Het varieert van een droge periode van oktober tot mei tot een natte piek in juni. Het koelseizoen van december tot februari wordt gevolgd door het warterseizoen van maart tot mei. De periode van juni tot eind september vormt het zuidwestmoessonseizoen en oktober en november vormen het postmoessonseizoen.

Overstroming tijdens de moesson is een groot probleem voor Mumbai. Tussen juni en september wordt de stad overspoeld door de moessonregens in het zuidwesten. In mei zijn er al douches voor de moesson ontvangen. Af en toe doen zich in oktober en november noordoost-moessondouches voor. De maximale jaarlijkse neerslag bedroeg in 1954 3,452 mm (136 inch). Op 26 juli 2005 was de hoogste neerslag op één dag 944 mm (37 inch). De gemiddelde jaarlijkse neerslag bedraagt 2,146,6 mm (85 inch) voor de eilandstad en 2,457 mm (97 inch) voor de buitenwijken.

De gemiddelde jaarlijkse temperatuur bedraagt 27 °C (81 °F) en de gemiddelde jaarlijkse neerslag bedraagt 2,167 mm (85 inch). Op het eiland City bedraagt de gemiddelde maximumtemperatuur 31 °C (88 °F), terwijl de gemiddelde minimumtemperatuur 24 °C (75 °F) bedraagt. In de voorsteden varieert de dagelijkse gemiddelde maximumtemperatuur van 29 °C (84 °F) tot 33 °C (91 °F), terwijl de dagelijkse gemiddelde minimumtemperatuur varieert van 16 °C (61 °F) tot 26 °C (79 °F). De recordhoogte is op 14 april 1952 42,2 °C (108 °F) en de recordhoogte is op 27 januari 1962 7,4 °C (45 °F).

Luchtverontreiniging is een belangrijk probleem in Mumbai. Volgens de Global Urban Ambient Air Pollution Database van de Wereldgezondheidsorganisatie van 2016 bedroeg de gemiddelde PM2,5-concentratie op jaarbasis in 2013 63 μg/m³, wat 6,3 keer hoger is dan aanbevolen in de WHO Air Quality Guidelines voor de gemiddelde PM2,5 per jaar. De Central Pollution Control Board voor de regering van India en het Consulaat-generaal van de Verenigde Staten, Mumbai, monitoren en delen in real time publieke gegevens over de luchtkwaliteit. In december 2019 heeft IIT Bombay, in samenwerking met de McKelvey School of Engineering van de Washington University in St. Louis, de Aerosol and Air Quality Research Facility gelanceerd om de luchtverontreiniging in Mumbai, onder andere in India, te bestuderen.

De beurs van Bombay is de oudste beurs in Azië.

Mumbai skyline van Bandra Reclamation

Mumbai is de grootste stad van India (per bevolkingsgroep) en is het financiële en commerciële kapitaal van het land, aangezien het 6,16% van het totale bbp genereert. Het dient als economisch centrum van India, dat 10% van de fabriekswerkgelegenheid, 25% van de industriële productie, 33% van de inkomstenbelasting, 60% van de inning van douanerechten, 20% van de nationale accijnzen, 40% van de buitenlandse handel van India en 40 miljard (560 miljoen dollar) aan vennootschapsbelasting bijdraagt. Samen met de rest van India heeft Mumbai sinds de liberalisering van 1991 een economische bloei te zien gegeven, de financiële bloei in het midden van de jaren negentig en de IT-, export-, diensten- en outsourcingboom in de jaren 2000. Hoewel Mumbai in de jaren '90 voortreffelijk was uitgegroeid tot het centrum van de economische activiteit van India, is de regio Mumbai in Metropolitan op dit moment getuige van een afname van haar bijdrage aan het Indiase bbp.

Recente schattingen van de economie van de Mumbai-regio worden geschat op $151 tot $368 mrd (PPP-metro-bbp), die ofwel het meest productieve of het op één na meest productieve metrogebied van India rangschikt. Veel van de vele Indiase conglomeraten (waaronder Larsen & Toubro, State Bank of India (SBI), Life Insurance Corporation of India (LIC), Tata Group, Godrej en Reliance) en vijf van de 500 Fortune Global-ondernemingen zijn gevestigd in Mumbai. Dit wordt vergemakkelijkt door de aanwezigheid van de Reserve Bank of India (RBI), de Bombay Stock Exchange (BSE), de National Stock Exchange of India (NSE) en regelgevers uit de financiële sector zoals de Securities and Exchange Board of India (SEBI).

Tot in de jaren zeventig was Mumbai zijn welvaart grotendeels toe te schrijven aan de textielfabrieken en de zeehavens, maar sindsdien heeft de plaatselijke economie zich gediversifieerd tot financiering, techniek, diamantpolijsten, gezondheidszorg en informatietechnologie. De belangrijkste sectoren die bijdragen aan de economie van de stad zijn: financiering, edelstenen en sieraden, lederverwerking, IT en ITES, textiel en entertainment. Nariman Point en Bandra Kurla Complex (BKC) zijn de belangrijkste financiële centra van Mumbai. Ondanks de concurrentie van Bangalore, Hyderabad en Pune heeft Mumbai een niche voor zichzelf gemaakt in de informatietechnologie-industrie. De Santacruz Electronic Export Processing Zone (SEEPZ) en het International Infotech Park (Navi Mumbai) bieden IT-bedrijven uitstekende faciliteiten.

De werknemers van de overheid en de centrale overheid vormen een groot deel van de beroepsbevolking van de stad. Mumbai heeft ook een grote ongeschoolde en semi-geschoolde zelfstandigen, die in de eerste plaats in hun levensonderhoud voorzien als werknemers, taxichauffeurs, monteurs en dergelijke "blauwe kraag"-beroepen. De haven- en scheepvaartindustrie is goed ontwikkeld en de haven van Mumbai is een van de oudste en belangrijkste havens in India. Dharavi, in het centrum van Mumbai, heeft een steeds grotere recyclingindustrie, die recycleerbaar afval uit andere delen van de stad verwerkt; het district telt naar schatting 15.000 eenkamerfabrieken .

Mumbai is met 28 en 46.000 miljonairs op de miljardairtop op de zesde plaats gezet onder de tien wereldsteden op de miljardairlijst, met een totale rijkdom van ongeveer 820 miljard dollar op de Worldwide Centers of Commerce Index 2008, de zevende op de lijst van de tien beste steden voor miljardairs van het tijdschrift Forbes (april 2008), en in de eerste plaats de gemiddelde rijkdom van de miljardairs. In 2008 heeft de studiegroep Globalization and World Cities (GaWC) Mumbai als "Alpha World City", de derde plaats in de categorieën van wereldsteden. Mumbai is de op twee na duurste kantoormarkt ter wereld en werd in 2009 gerangschikt onder de snelste steden in het land voor het opstarten van bedrijven.

Hoofdkantoor van de Gemeentelijke vennootschap Greater Mumbai (MCGM). De MCGM is de grootste burgerorganisatie in het land.

Mumbai, een gebied van 603 vierkante kilometer (233 vierkante meter), bestaande uit de stadswijken Mumbai en Mumbai, loopt van Colaba in het zuiden tot Mulund en Dahisar in het noorden en Mankhurd in het oosten. Volgens de telling van 2011 was de populatie 12.442.373.

Het wordt beheerd door de Municipal Corporation of Greater Mumbai (MCGM) (soms de Gemeentelijke vennootschap Brihanmumbai genoemd), voorheen bekend als de Bombay Municipal Corporation (BMC). De MCGM is verantwoordelijk voor de behoeften van de metropool op het gebied van burger en infrastructuur. De burgemeester, die voor tweeënhalf jaar een functie vervult, wordt gekozen door middel van indirecte verkiezingen door de gemeenteraadsleden.

De gemeenteraad is de directeur en het hoofd van de directie van de gemeentelijke vennootschap. Alle uitvoerende bevoegdheden zijn toevertrouwd aan de door de regering van de staat aangewezen functionaris van de Indiase administratieve dienst (IAS). Hoewel het gemeentebestuur het wetgevend orgaan is dat het stadsbestuur regelt, is het de commissaris die verantwoordelijk is voor de uitvoering van het beleid. De commissaris wordt benoemd voor een vaste termijn, zoals bepaald in het statuut van de staat. De bevoegdheden van de commissaris zijn die welke bij wet zijn vastgesteld en die welke door de vennootschap of het permanent comité zijn gedelegeerd.

In 2014 stond de Gemeentelijke Vennootschap van Greater Mumbai op de negende plaats van de 21 steden voor beste bestuur en bestuurlijke praktijken in India. Het scoorde 3,5 op 10 vergeleken met het nationale gemiddelde van 3,3.

Het Hooggerechtshof van Bombay is bevoegd voor Maharashtra, Goa, Dadra en Nagar Haveli en Daman en Diu.

De twee inkomstendistricten van Mumbai vallen onder de jurisdictie van een districtsverzamelaar. De inzamelaars zijn belast met de vastgoedadministratie en de inning van inkomsten voor de centrale overheid en houden toezicht op de nationale verkiezingen in de stad.

De politie van Mumbai staat onder leiding van een politiecommissaris, een Indiase politieagent (IPS). De politie van Mumbai is een afdeling van de politie van Maharashtra, onder het ministerie van Binnenlandse Zaken. De stad is verdeeld in zeven politiezones en zeventien zones van de verkeerspolitie, elk onder leiding van een adjunct-commissaris van politie. De verkeerspolitie van Mumbai is een semi-autonoom orgaan onder de politie van Mumbai. De brandweer in Mumbai, die onder de jurisdictie van het gemeentebestuur valt, staat onder leiding van de hoofdbrandweer, die wordt bijgestaan door vier adjunct-hoofdbrandweerkorpsen en zes scheidsrechters. De Mumbai Metropolitan Region Development Authority (MMRDA) is verantwoordelijk voor de infrastructuurontwikkeling en de planning van de regio Mumbai Metropolitan.

Mumbai is de zetel van het Hooggerechtshof van Bombay, dat de rechtsmacht uitoefent over de staten Maharashtra en Goa, en het vakbondsgebied Dadra en Nagar Haveli en Daman en Diu. Mumbai heeft ook twee lagere rechtbanken, de kleine rechtbank voor burgerlijke zaken en de zittingsrechtbank voor strafzaken. Mumbai heeft ook een speciale rechtbank voor terrorisme en ontwrichtende activiteiten (TADA) voor mensen die beschuldigd worden van samenzwering en aanzetten tot terroristische daden in de stad.

Eerste bijeenkomst van het Indiase Nationale Congres in Bombay (28-31 december 1885)

Mumbai was een traditioneel bolwerk en geboorteplaats van het Indiase Nationale Congres, ook bekend als de Congres Party. De eerste bijeenkomst van het Indiase Nationale Congres vond van 28 tot en met 31 december 1885 in Bombay plaats. De stad speelde zes keer gastheer bij het Indiase Nationale Congres in de eerste 50 jaar en werd een sterke basis voor de Indiase onafhankelijkheidsbeweging in de 20e eeuw.

In de jaren zestig van de vorige eeuw is de regionalistische politiek in Bombay met de vorming van de sjiitische Sena op 19 juni 1966 toegenomen, uit een gevoel van verontwaardiging over de relatieve marginalisering van de autochtone Marathi in Bombay. Shiv Sena schakelde in 1985 van 'marathi Oorzaak' over naar een grotere 'hindutva Oorzaak' en sloot in datzelfde jaar handen bij de Bhartiya Janata Party (BJP). Het Congres had de politiek van Bombay gedomineerd van onafhankelijkheid tot het begin van de jaren tachtig, toen de sjiitische Sena de gemeenteraadsverkiezingen van Bombay van 1985 won.

In 1989 heeft de Bharatiya Janata Party (BJP), een belangrijke nationale politieke partij, een verkiezingsalliantie met de sjiitische Sena gesmeed om het Congres te ontbinden bij de verkiezingen voor de wetgevende vergadering van Maharashtra. In 1999 hebben verschillende leden het Congres verlaten om de Nationalistische Congres Partij (NCP) te vormen, maar later met het Congres geallieerd als onderdeel van een alliantie die bekend staat als het Democratische Front. Andere partijen zoals Maharashtra Navnirman Sena (MNS), Samajwadi Party (SP), Bahujan Samaj Party (BSP) en verschillende onafhankelijke kandidaten betwisten ook verkiezingen in de stad.

Tijdens de Indiase nationale verkiezingen die om de vijf jaar worden gehouden, wordt Mumbai vertegenwoordigd door zes kiesdistricten: Noorden, Noordwesten, Noordoosten, Noordelijk Centraal, Zuid Centraal, en Zuid. Een parlementslid van de Lok Sabha, het onderhuis van het Indiase parlement, wordt gekozen uit elk van de parlementaire kiesdistricten. Bij de nationale verkiezingen van 2019 hebben de BJP en Shiv Sena alle zes de kiesdistricten gewonnen in alliantie, waarbij beide partijen elk drie zetels behaalden.

Bij de verkiezingen voor de assemblee van de deelstaat Maharashtra om de vijf jaar wordt Mumbai vertegenwoordigd door 36 kiesdistricten. Een lid van de wetgevende vergadering (MLA) van de Maharashtra Vidhan Sabha (wetgevende vergadering) wordt gekozen uit elk van de kiesdistricten. In 2019 werden 16 van de 36 kiesdistricten door de BJP gewonnen, 11 door de Sena, 6 door het Congres, 2 door de NCP en 1 door een onafhankelijke kandidaat.

Er worden ook om de vijf jaar verkiezingen gehouden om bedrijven te kiezen die aan de macht komen in het MCGM. Het bureau bestaat uit 227 rechtstreeks verkozen gemeenteraadsleden die de 24 gemeentelijke afdelingen vertegenwoordigen, vijf benoemde gemeenteraadsleden die speciale kennis of ervaring hebben in het gemeentebestuur en een burgemeester die meestal een plechtige rol speelt. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 heeft de sjiitische Sena-BJP-alliantie van de 227 zetels 107 zetels gekregen, met de steun van onafhankelijke kandidaten in de MCGM, terwijl de Congres-NCP-alliantie 64 zetels in beslag nam. De burgemeester, de plaatsvervangend burgemeester en de gemeenteraad hebben een functie van tweeënhalf jaar.

Snelle doorvoerkaart van Mumbai

Het spoorwegsysteem Mumbai-voorstad vervoert dagelijks meer dan 6,99 miljoen forensen. Het heeft de hoogste passagiersdichtheid van elk stedelijk spoorwegsysteem ter wereld.

Mumbai Metro biedt connectiviteit met het oostelijke en westelijke deel van de stad.

Het in februari 2014 geopende Monorail in Mumbai is het op zeven na grootste Monorail-systeem ter wereld.

De BESTE bussen vervoeren dagelijks in totaal 2,8 miljoen passagiers.

De zwarte en gele Premier Padmini Taxis zijn een van de beroemdheden van Mumbai.

De Bandra-Worli Sea Link is een 5,6 kilometer lange kabelbrug die Midden-Mumbai verbindt met zijn westelijke buitenwijken.

Chhatrapati Shivaji International Airport, Mumbai, India

Jawaharlal Nehru Port is de drukste haven in India.

Openbaar vervoer

Het openbaar vervoer in Mumbai omvat onder meer de bussen voor de voorstedelijke spoorweg Mumbai, Monorail, Metro, Brihanmumbai Electric Supply and Transport (BEST), de taxi's van de zwart-gele meter, de autowrakken en de veerboten. In 2008 waren de busdiensten voor voorstadsvervoer en BEST samen goed voor ongeveer 88% van het passagiersvervoer. Autowrakken mogen alleen in de voorstedelijke gebieden van Mumbai worden geëxploiteerd, terwijl taxi's in heel Mumbai mogen opereren, maar in het algemeen in Zuid-Mumbai. Taxi's en riksja's in Mumbai zijn wettelijk verplicht om op gecomprimeerd aardgas (CNG) te rijden en zijn een handig, economisch en gemakkelijk verkrijgbaar vervoermiddel.

Spoorweg

De voorstedelijke spoorweg Mumbai, met name de lokale spoorwegen, vormt de ruggengraat van het stadsvervoersysteem. Het wordt geëxploiteerd door de centrale spoorweg- en westelijke spoorgebieden van de Indiase spoorwegen. In 2007 vervoerden de voorstedelijke spoorwegsystemen van Mumbai in totaal 6,3 miljoen passagiers per dag. De treinen zijn overvol tijdens de piekuren, met negen autotreinen met een nominale capaciteit van 1.700 passagiers, die ongeveer 4.500 passagiers op piekuren vervoeren. Het spoorwegnet in Mumbai is verspreid over een afstand van 319 kilometer. 191 treinen (treinstellen) van 9 auto's en 12 auto's worden gebruikt voor een totaal van 2.226 treinen in de stad.

De Monorail Mumbai en de metro van Mumbai zijn gebouwd en worden in fasen uitgebreid om overbevolking op het bestaande netwerk te verlichten. Het Monorail begon begin februari 2014. De eerste lijn van de metro van Mumbai ging begin juni 2014 van start.

Mumbai is het hoofdkwartier van twee zones van de Indiase spoorwegen: het hoofdkantoor van de centrale spoorweg (CR) in Chhatrapati Shivaji Terminus (voorheen Victoria Terminus) en het hoofdkwartier van de westelijke spoorweg (WR) in Churchgate. Mumbai is ook goed verbonden met de meeste delen van India door de Indiase spoorwegen. De langeafstandstreinen zijn afkomstig van Chhatrapati Shivaji Terminus, Dadar, Lokmanya Tilak Terminus, Mumbai Central, Bandra Terminus, Andheri en Borivali.

Bus

In 2008 vervoerden de busdiensten van Mumbai meer dan 5,5 miljoen passagiers per dag, wat in 2015 daalde tot 2,8 miljoen. De openbare bussen die BEST gebruikt, bedekken bijna alle delen van de metropool en delen van Navi Mumbai, Mira-Bhayandar en Thane. Het BEST exploiteert in totaal 4.608 bussen met geïnstalleerde CCTV-camera's, die dagelijks 4,5 miljoen passagiers vervoeren over 390 routes. De vloot bestaat uit eendekkers, dubbeldeksers, vestibule, laagvloerbussen, gehandicapten-vriendelijk, luchtgeconditioneerde en Euro III-conforme diesel- en gecomprimeerde aardgasbussen. BEST introduceerde in 1998 luchtgeconditioneerde bussen. De beste bussen zijn rood van kleur, oorspronkelijk gebaseerd op de Routemaster-bussen van Londen.De Maharashtra State Road Transport Corporation (MSRTC, ook bekend als ST) biedt interlokaal vervoer tussen Mumbai en andere steden van Maharashtra en nabijgelegen staten. Het gemeentelijk vervoer van Navi Mumbai (NMMT) en Thane Municipal Transport (TMT) exploiteren ook hun bussen in Mumbai, die verschillende knooppunten van Navi Mumbai en Thane verbinden met delen van Mumbai.

De bussen worden over het algemeen begunstigd voor het reizen korte tot middelgrote afstanden, terwijl de treintarieven goedkoper zijn voor langere-afstandsreizen.

De Mumbai Darshan is een toeristische busdienst die een groot aantal toeristische attracties in Mumbai onderzoekt. Bus Rapid Transit System (BRTS)-rijstroken zijn gepland in heel Mumbai. Hoewel 88% van de forensen van de stad door het openbaar vervoer reizen, blijft Mumbai nog steeds worstelen met verkeersopstoppingen. Het vervoerssysteem van Mumbai is ingedeeld als een van de meest overbelaste ter wereld.

Water

Het vervoer van water in Mumbai bestaat uit veerboten, overvlotten en catamaranen. De diensten worden verleend door zowel overheidsinstanties als particuliere partners. Hovercraft-diensten hielden in de late jaren negentig een korte periode in tussen de Gateway of India en CBD Belapur in Navi Mumbai. Zij werden vervolgens gesloopt wegens gebrek aan adequate infrastructuur.

weg

Mumbai wordt bediend door National Highway 3, National Highway 4, National Highway 8, National Highway 17 en National Highway 222 of India's National Highways system. De Mumbai-Pune Expressway was de eerste snelweg die in India werd gebouwd. In 2013 werd de oostelijke Freeway geopend. De snelweg Mumbai Nashik, de snelweg Mumbai-Vadodara, is in aanbouw. De brug over de Bandra-Worli-verbinding verbindt, samen met Mahim Causeway, de eilandstad met de westelijke buitenwijken. De drie grote wegslagaders van de stad zijn de oostelijke Express Highway van Sion tot Thane, de Sion Panvel Expressway van Sion tot Panvel en de Western Express Highway van Bandra tot Dahisar. Mumbai heeft ongeveer 1.900 km (1.181 m²) wegen. Er zijn vijf toegangspunten voor tolgeld naar de stad over de weg.

Mumbai had in maart 2014 ongeveer 721.000 personenauto's, in mei 2013 56.459 zwarte en gele taxi's en in mei 2013 106.000 auto-riksja's.

Lucht

De internationale luchthaven Chhatrapati Shivaji Maharaj (voorheen Sahar International Airport) is de belangrijkste luchtvaarthub in de stad en de tweede drukste luchthaven in India in termen van passagiersverkeer. Tijdens het boekjaar 2014-2015 werden 36,6 miljoen passagiers en 694,300 ton vracht verwerkt. In 2006 werd een moderniseringsplan op gang gebracht, dat erop gericht was de capaciteit van de luchthaven te vergroten om jaarlijks tot 40 miljoen passagiers te verwerken en de nieuwe terminal T2 werd in februari 2014 geopend.

De voorgestelde internationale luchthaven van Navi Mumbai, die in het gebied Kopra-Panvel zal worden gebouwd, is door de Indiase regering goedgekeurd en zal helpen de toenemende verkeersdruk op de bestaande luchthaven te verlichten.

De luchthaven van Juhu was het eerste vliegveld van India, waar nu de Bombay Flying Club en een heliport van de staatsmaatschappij Pawan Hans zijn ondergebracht.

Zee

Mumbai wordt bediend door twee grote havens, Mumbai Port Trust en Jawaharlal Nehru Port Trust, die net over de griep in Navi Mumbai ligt. De haven van Mumbai heeft een van de beste natuurlijke havens ter wereld en beschikt over uitgebreide accommodaties voor natte en droge dokken. Jawaharlal Nehru Port, in opdracht van 26 mei 1989, is de drukste en modernste grote haven in India. Het behandelt 55-60% van de totale lading van het land in containers. Ferries uit Ferry Wharf in Mazagaon bieden toegang tot eilanden in de buurt van de stad.

De stad is ook het hoofdkwartier van het Western Naval Commando, en ook een belangrijke basis voor de Indiase marine.

Onder koloniaal bewind waren de tanks de enige bron van water in Mumbai, waarbij veel plaatsen naar hen werden vernoemd. De MCGM levert de stad drinkwater uit zes meren, waarvan de meeste afkomstig zijn van de meren Tulsi en Vihar. Het meer van Tansa levert water aan de westelijke buitenwijken en delen van de eilandstad langs de westelijke spoorweg. Het water wordt gefilterd in Bhandup, de grootste waterzuiveringsinstallatie in Azië. De eerste ondergrondse watertunnel in India werd in Mumbai voltooid om water te leveren aan de filterinstallatie in Bhandup.

Van de 3500 miljoen liter water die dagelijks wordt geleverd, gaat ongeveer 700 miljoen liter per dag verloren door waterdiefstallen, illegale verbindingen en lekkages in Mumbai. Bijna al het dagelijkse afval van Mumbai van 7.800 ton, waarvan 40 ton plastic afval is, wordt vervoerd naar stortplaatsen in Gorai in het noordwesten, Mulund in het noordoosten, en naar de stortplaats van Deonar in het oosten. De rioolwaterzuivering wordt uitgevoerd in Worli en Bandra en wordt verwijderd door twee onafhankelijke scheepsafval van respectievelijk 3,4 km (2,1 mi) en 3,7 km (2,3 mi) in Bandra en Worli.

Elektriciteit wordt gedistribueerd door de onderneming Brihanmumbai Electric Supply and Transport (BEST) in de eilandstad en door Reliance Energy, Tata Power en de Maharashtra State Electricity Distribution Co. Ltd (Mahavitaran) in de voorsteden. De kabels van de machtslevering zijn ondergronds, die pilootleiding, diefstal en andere verliezen verminderen.

Het rookgas wordt geleverd in de vorm van vloeibare petroleumcilinders die worden verkocht door oliemaatschappijen die eigendom zijn van de staat, en via door Mahanagar Gas Limited via pijpleidingen geleverd aardgas.

De grootste aanbieder van telefoondiensten is het overheidsbedrijf MTNL, dat tot 2000 een monopolie had op vaste en cellulaire diensten, en zowel vaste als mobiele WLL-diensten aanbiedt. De mobiele telefoondekking is uitgebreid, en de belangrijkste dienstverleners zijn Vodafone Essar, Airtel, MTNL, Loop Mobile, Reliance Communications, Idea Cellular en Tata Indicom. Zowel de GSM- als de CDMA-diensten zijn beschikbaar in de stad. Mumbai en het gebied waar telefoongesprekken worden gevoerd in Navi Mumbai en Kalyan, worden ingedeeld als een telecomcirkel van de metropool. Veel van de bovengenoemde dienstverleners bieden ook breedbandinternet en draadloze internettoegang in Mumbai. Vanaf 2014 had Mumbai het hoogste aantal internetgebruikers in India met 16,4 miljoen gebruikers.

De Skyline van South Mumbai, zoals te zien in de rugbaai

Het standpunt van Mumbai en de verbinding Bandra-Worli

Architectuur

De architectuur van de stad is een mengsel van Gothic Revival, Indo-Saracenisch, Art Deco en andere hedendaagse stijlen. De meeste gebouwen tijdens de Britse periode, zoals de Victoria Terminus en de Bombay Universiteit, werden gebouwd in Gothic Revival-stijl. Hun architectonische kenmerken omvatten een verscheidenheid aan Europese invloeden zoals Duitse gables, Nederlandse daken, Zwitserse timbering, Romanarches, Tudor-trappen en traditionele Indiase kenmerken. Er zijn ook een paar Indo-Saracene gestileerde gebouwen zoals de Gateway van India. Kunst Deco gestileerde landmerken zijn te vinden langs de Marine Drive en ten westen van de Oval Maidan. Mumbai heeft het op een na grootste aantal Art Deco-gebouwen ter wereld na Miami. In de nieuwere buitenwijken domineren moderne gebouwen het landschap. Mumbai heeft verreweg het grootste aantal wolkenkrabbers in India, met sinds 2009 956 bestaande gebouwen en 272 in aanbouw.

Het in 1995 opgerichte Mumbai Heritage Conservation Committee (MHCC) formuleert speciale verordeningen en statuten om bij te dragen tot de instandhouding van de erfgoedstructuren van de stad. Mumbai heeft drie werelderfgoedlocaties van de UNESCO, de Chhatrapati Shivaji Terminus, de Elephanta Caves en de Victoriaanse en Art Deco Ensemble. In het zuiden van Mumbai zijn er gebouwen uit het koloniale tijdperk en kantoren van het sovjetmodel. In het oosten zijn fabrieken en sloppenwijken. Aan de westkust worden voormalige textielfabrieken gesloopt en worden er wolkenkrabbers gebouwd. Er zijn 31 gebouwen groter dan 100 m, vergeleken met 200 in Shanghai, 500 in Hong Kong en 500 in New York.

De Chhatrapati Shivaji Terminus, voorheen Victoria Terminus, is het hoofdkwartier van de centrale spoorweg en een werelderfgoed van de UNESCO.

Volgens de volkstelling van 2011 bedroeg de bevolking van de stad Mumbai 12.479.608 inwoners. De bevolkingsdichtheid wordt geschat op ongeveer 20.482 personen per vierkante kilometer. De leefruimte is 4,5 vierkante meter per persoon. De regio Mumbai Metropolitan had in 2011 20.748.395 inwoners. Het grotere Mumbai, het gebied dat onder de MCGM valt, heeft een alfabetiseringsgraad van 94,7%, meer dan het nationale gemiddelde van 86,7%. Het aantal sloppenwijken wordt geschat op 9 miljoen, tegen 6 miljoen in 2001; dat wil zeggen dat 62% van alle Mumbaikaren in informele sloppenwijken leeft.

De seksratio bedroeg in 2011 838 vrouwtjes per 1000 mannetjes in de eilandstad, 857 in de voorsteden en 848 in het algemeen in Groot-Mumbai, alle getallen onder het nationale gemiddelde van 914 vrouwtjes per 1000 mannetjes. De lage seksratio is deels te wijten aan het grote aantal mannelijke migranten dat naar de stad komt om te werken.

"Parsis of Bombay", een houtengraving, ca. 1878. Mumbai is het land met de grootste bevolking van Parsis ter wereld.

De inwoners van Mumbai noemen zich Mumbaikar, Mumbaiite, Bombayite of Bombaiite.

Mumbai heeft te kampen met dezelfde grote verstedelijkingsproblemen als in veel snelgroeiende steden in ontwikkelingslanden: wijdverbreide armoede en werkloosheid , slechte volksgezondheid en slechte burgerlijke en educatieve normen voor een groot deel van de bevolking . Met de beschikbare grond tegen een premie, wonen de inwoners van Mumbai vaak in een krap, relatief dure woning, meestal ver van de werkplek, en daarom hebben ze lange reizen nodig op overvolle massatransit of verstopte wegen. Velen van hen wonen in de nabijheid van autobus- of treinstations, hoewel de inwoners van de voorsteden veel tijd doorbrengen naar het zuiden van de hoofdwijk. Dharavi, de op één na grootste sloppenwijk van Azië (als de Orangi-stad van Karachi als één krottenwijk wordt beschouwd) bevindt zich in Centraal-Mumbai en woningen tussen de 800.000 en één miljoen mensen op 2,39 vierkante kilometer (0,92 vierkante meter), waardoor het een van de dichtstbevolkte gebieden op aarde is met een bevolkingsdichtheid van ten minste 33 34.728 personen per vierkante kilometer.

Het aantal migranten van buiten Maharashtra naar Mumbai in de periode 1991-2001 bedroeg 1,12 miljoen, wat neerkomt op 54,8% van de nettotoename van de bevolking van Mumbai.

Het aantal huishoudens in Mumbai zal naar verwachting stijgen van 4,2 miljoen in 2008 tot 6,6 miljoen in 2020. Het aantal huishoudens met een jaarinkomen van 2 miljoen roepies zal tegen 2020 stijgen van 4% tot 10%, wat neerkomt op 660.000 gezinnen. Het aantal huishoudens met een inkomen van 1-2 miljoen roepies zal tegen 2020 naar schatting ook stijgen van 4% tot 15%. Volgens het rapport van 2016 van de Central Pollution Control Board is Mumbai de luidruchtigste stad in India, vóór Lucknow, Hyderabad en Delhi.

Etnische groepen en godsdiensten

Tot de religieuze groepen die vanaf 2011 in Mumbai vertegenwoordigd zijn behoren hindoes (65,99%), moslims (20,65%), boeddhisten (4,85%), Jains (4,10%), christenen (3,27%) en Sikhs (0,49%). De taalkundige/etnische demografie is: Maharashtriërs (42%), Gujaratis (19%), met de rest uit andere delen van India.

Onder inheemse christenen bevinden zich Oost-Indische katholieken, die in de 16e eeuw door de Portugezen zijn bekeerd, terwijl ook de katholieken van Goan en Mangalorea een belangrijk deel van de christelijke gemeenschap van de stad vormen. Joden vestigden zich in Bombay gedurende de 18e eeuw. De Israëlische joodse gemeenschap Bombay, die uit de Konkandorpen ten zuiden van Bombay is gemigreerd, wordt verondersteld de nakomelingen te zijn van de joden van Israël die voor de kust van Konkan zijn verwoest, waarschijnlijk in het jaar 175 BCE, tijdens het regeren van de Griekse heerser Antiochus IV Epipes. Mumbai is ook het land waar de grootste bevolking van Parsi Zoroastriërs ter wereld woont, met een aantal van ongeveer 60.000 inwoners, maar met een sterk afnemende bevolking. Parsis migreerde vanuit Groot-Iran naar India na de islamitische verovering van Perzië in de zevende eeuw. Tot de oudste moslimgemeenschappen in Mumbai behoren de Dawoodi Bohras, Ismaili Khojas en Konkani-moslims.

Taal

Mumbai heeft een grote polyglot populatie zoals alle andere metropolitane steden in India. In Mumbai worden zestien belangrijke talen van India gesproken, waarvan de meest voorkomende Marathi en het Oost-Indische dialect zijn; en Hindi, Gujarati en het Engels. Engels wordt uitgebreid gesproken en is de belangrijkste taal van de witte kraag van de stad. Een colloquiale vorm van het Hindi, bekend als Bambaiya - een mengsel van Hindi, Marathi, Gujarati, Konkani, Urdu, Indiaas Engels en sommige uitgevonden woorden - wordt op straat gesproken.

Van de minderheidstalen van Maharashtra spreekt 57,78% van de bevolking van de voorstad Mumbai, Urdu 32,21% en Gujarati 31,21%.

De Asiatic Society of Mumbai is een van de oudste openbare bibliotheken in de stad.

Mumbai's cultuur is een mengsel van traditionele festivals, voedsel, muziek en theaters. De stad biedt een kosmopolitische en diverse levensstijl met een verscheidenheid aan voeding, amusement en nachtleven, die beschikbaar is in een vorm en overvloed die vergelijkbaar zijn met die in andere wereldhoofdsteden. De geschiedenis van Mumbai als belangrijk handelscentrum heeft geleid tot een verscheidenheid aan culturen, religies en keuken in de stad. Deze unieke combinatie van culturen is het gevolg van de migratie van mensen uit heel India sinds de Britse periode.

Mumbai is de geboorteplaats van de Indische film-Dadasaheb Phalke legde de fundamenten met stille films, gevolgd door Marathi talkies - en de oudste uitzending vond plaats in het begin van de 20e eeuw. Mumbai heeft ook een groot aantal bioscoopzalen met Bollywood, Marathi en Hollywood films. Het internationale filmfestival van Mumbai en de prijsuitreiking van de Filmprijsuitreiking, de oudste en prominente filmprijs voor de Hindi-filmindustrie in India, worden in Mumbai gehouden. Ondanks het feit dat de meeste professionele theatergroepen die tijdens de Britse Raj gevormd werden door de jaren vijftig van de vorige eeuw ontbonden zijn, heeft Mumbai een bloeiende theaterbeweging ontwikkeld in Marathi, Hindi, het Engels en andere regionale talen.

De hedendaagse kunst is te vinden in zowel door de overheid gefinancierde kunstruimten als op particuliere commerciële galerijen. De door de overheid gefinancierde instellingen zijn de Jehangir Art Gallery en de National Gallery of Modern Art. Gebouwd in 1833, is de Aziatisch vereniging van Bombay een van de oudste openbare bibliotheken in de stad. De Chhatrapati Shivaji Maharaj Vastu Sangrahalaya (voorheen het Museum van Wales) is een beroemd museum in Zuid-Mumbai, waar zeldzame oude tentoonstellingen over de geschiedenis van India zijn ondergebracht.

Mumbai heeft een dierentuin genaamd Jijamata Udyaan (voorheen Victoria Gardens), die ook een tuin omvat. De rijke literaire tradities van de stad zijn internationaal onder de aandacht gebracht door de winnaars van de Booker Prize Salman Rushdie, Aravind Adiga. De marathi-literatuur is gemoderniseerd in de werken van auteurs in Mumbai zoals Mohan Apte, Anant Kanekar en Gangadhar Gadgil, en wordt gepromoot door een jaarlijkse Sahitya Akademi Award, een literaire eer die wordt toegekend door de Indiase National Academy of Letters.

Het strand van Girgaum Chowpatty. De stranden zijn een populaire toeristische attractie in de stad.

Mumbai-inwoners vieren zowel Westerse als Indiase festivals. Diwali, Holi, Eid, Kerstmis, Navratri, Goede Vrijdag, Dussera, Moharram, Ganesh Chaturthi, Durga Puja en Maha Shivratri zijn enkele van de populaire festivals in de stad. Het Kala Ghoda Arts Festival is een tentoonstelling van een kunstwereld die kunstwerken inkapselt van artiesten op het gebied van muziek, dans, theater en films. Een jaarbeurs van een week, bekend als Bandra Fair, die begint op de volgende zondag na 8 september, wordt gevierd door mensen van alle geloofsovertuigingen, om de nationaliteit van Mary, de moeder van Jezus, op 8 september te herdenken.

Het Banganga-festival is een muziekfestival van twee dagen dat jaarlijks in januari wordt gehouden en dat wordt georganiseerd door de Maharashtra Tourism Development Corporation (MTDC) in de historische Banganga-tank in Mumbai. Het Elephanta-festival, dat elke februari op de Elephanta-eilanden wordt gevierd, is gewijd aan klassieke Indiase dans en muziek en trekt kunstenaars uit het hele land aan. De feestdagen die specifiek zijn voor de stad en de staat zijn onder meer Maharashtra op 1 mei, om de vorming van de deelstaat Maharashtra op 1 mei 1960 te vieren, en Gudi Padwa, de nieuwjaarsdag voor het marathische volk.

De stranden zijn een belangrijke toeristische attractie in de stad. De belangrijkste stranden in Mumbai zijn Girgaum Chowpatty, Juhu Beach, Dadar Chowpatty, Gorai Beach, Marve Beach, Versova Beach, Madh Beach, Aksa Beach en Manori Beach. De meeste stranden zijn ongeschikt om te zwemmen, behalve Girgaum Chowpatty en Juhu Beach. Essel World is een themapark en amusementcentrum vlakbij Gorai Beach, met inbegrip van het grootste attractiewaterpark in Azië, Water Kingdom. Adlabs Imagica, die in april 2013 werd geopend, ligt in de buurt van de stad Khopoli van de Mumbai-Pune Expressway.

De Times of India's eerste kantoor is tegenover de Chhatrapati Shivaji Terminus waar hij werd opgericht.

Mumbai heeft talrijke krantenbladen, televisie- en radiozenders. Marathi-dagbladen hebben het grootste lezersaandeel in de stad en de belangrijkste kranten in de Marathi zijn de Maharashtra Times, Navakaal, Lokmat, Loksatta, Mumbai Chaufer, Saamana en Sakaal. Popular Marathi-tijdschriften zijn Saptahik Sakaal, Grihashobhika, Lokrajya, Lokprabha & Chitralekha. Populaire Engelse kranten die in Mumbai worden gepubliceerd en verkocht, zijn The Times of India, Midden-dag, Hindustan Times, DNA India en The Indian Express. De kranten zijn ook in andere Indiase talen gedrukt. Mumbai is het woongebied van de oudste Aziatische krant Bombay Samachar, die sinds 1822 in Gujarati wordt gepubliceerd. Bombay Durpan, de eerste krant van Marathi, werd in 1832 in Mumbai opgericht door Balshastri Jambhekar.

In Mumbai kunnen tal van Indiase en internationale televisiekanalen worden bekeken via een van de betaaltelevisiebedrijven of de lokale kabeltelevisiemaatschappij. De metropool is ook het centrum van veel internationale mediabedrijven, met veel nieuwszenders en gedrukte publicaties die een grote rol spelen. De nationale televisieomroep Doordarshan biedt twee gratis terrestrische zenders, terwijl de meeste huishoudens worden bediend door drie grote kabelnetwerken.

Het brede scala aan kabelkanalen dat beschikbaar is, omvat Zee Marathi, Zee Talkies, ETV Zee Marathi, Star Pravah, Mi Marathi, DD Sahyadri (alle marathi-kanalen), nieuwszenders zoals ABP Majha, IBN-Lokmat, Zee 24 Taas, sportkanalen zoals ESPN, Star Sports, nationale entertainmentkanalen zoals Colors, Sony, TV en Star Plus, zakelijke nieuwszenders Net als CNBC Awaz, Zee Business, ET Now en Bloomberg UTV. Nieuwszenders die volledig gewijd zijn aan Mumbai zijn onder meer de Sahara van Samay Mumbai. Een populair Bollywood gossip kanaal zingt ook vanuit Mumbai. Satelliettelevisie (DTH) heeft nog steeds te maken met een massale acceptatie als gevolg van de hoge installatiekosten. De prominente DTH-amusementsdiensten in Mumbai omvatten Dish TV en Tata Sky.

Er zijn twaalf radiozenders in Mumbai, met negen radio-uitzendingen op de FM-band, en drie All India Radio stations die uitzenden op de AM-band. Mumbai heeft ook toegang tot commerciële radiozenders zoals Sirius. Het voorwaardelijk toegangssysteem (Conditional Access System — CAS) dat in 2006 door de regering van de Unie is opgezet, heeft in Mumbai een slechte respons gekregen vanwege de concurrentie van haar zustertechnologie Direct-to-Home (DTH)-transmissiedienst.

Bollywood, de Hindi-filmindustrie in Mumbai, produceert jaarlijks ongeveer 150 tot 200 films. De naam Bollywood is een mengsel van Bombay en Hollywood. In de jaren 2000 nam de populariteit van Bollywood in het buitenland toe. Dit leidde tot een nieuwe hoogte van de filmproductie in termen van kwaliteit, cinematografie, innovatieve verhaallijnen en technische vooruitgang zoals speciale effecten en animatie. De studio's in Goregaon, met inbegrip van de Stad van de Film, zijn de plaats voor de meeste filmreeksen. De stad is ook gastland van de Marathi-filmindustrie, die de laatste jaren steeds populairder is geworden, en van tv-producenten. Mumbai is een centrum van de Indiase filmproductie. In Mumbai worden ook af en toe verschillende andere Indiase films, zoals Bengali, Bhojpuri, Gujarati, Malayalam, Tamil, Telugu en Urdu, neergeschoten. Slumdog Millionaire, een Engelstalige Britse film, werd volledig in Mumbai neergeschoten, die 8 Oscar-prijzen heeft gekregen.

Rajabai Clock Tower aan de Universiteit van Mumbai maakt deel uit van het Victoriaanse en Art Deco Ensemble, een werelderfgoedgebied van de UNESCO.

Scholen

Scholen in Mumbai zijn ofwel "gemeentelijke scholen" (beheerd door de MCGM) ofwel particuliere scholen (beheerd door trusts of particulieren), die in sommige gevallen financiële steun van de overheid ontvangen. De scholen zijn aangesloten bij een van de volgende borden:

• Maharashtra State Board (MSBSHSE)
• De All-India Council for the Indian School Certificate Examination (CISCE)
• Het Nationaal Instituut voor Open Schooling (NIOS)
• De Centrale Raad voor het secundair onderwijs (CBSE)
• Internationaal baccalaureaat (IB)
• het Internationaal Algemeen Certificaat van secundair onderwijs (IGCSE). Marathi of Engels is de gebruikelijke taal van het onderwijs.

Het basisonderwijssysteem van het MCGM is het grootste systeem voor het basisonderwijs in de stad in Azië. De MCGM exploiteert 1.188 basisscholen die basisonderwijs doorgeven aan 485.531 leerlingen in acht talen (Marathi, Hindi, Gujarati, Urdu, Engels, Tamil, Telugu en Kannada). Het MCGM geeft ook secundair onderwijs door aan 55.576 studenten via zijn 49 middelbare scholen.

Hoger onderwijs

De Universiteit van Mumbai is een van de grootste universiteiten ter wereld.

Volgens het plan 10+2+3/4 maken studenten tien jaar onderwijs af en inschrijven ze vervolgens twee jaar in de lagere school, waar ze een van de drie volgende trajecten kiezen: kunst, handel of wetenschap. Dit wordt gevolgd door hetzij een algemene studiecyclus op een bepaald studiegebied, hetzij een beroepsopleiding in een bepaalde beroepsgraad, zoals een opleiding op het gebied van recht, techniek en geneeskunde. De meeste hogescholen in de stad zijn aangesloten bij de Universiteit van Mumbai, een van de grootste universiteiten ter wereld in termen van aantal afgestudeerden.

De Universiteit van Mumbai is een van de belangrijkste universiteiten in India. Het werd in 2012 door het Amerikaanse nieuwsbedrijf Business Insider gerangschikt op 41 van de top 50 van de Engineering Scholen van de wereld en was de enige universiteit op de lijst van de vijf opkomende BRICS-landen Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika. Bovendien stond de Universiteit van Mumbai op de vijfde plaats op de lijst van beste universiteiten in India door India Today in 2013 op 62 in de ranglijst van QS BRICS-universiteiten voor 2013, een ranglijst van vooraanstaande universiteiten in de vijf BRICS-landen (Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika). De sterkste scores in de QS University Rankings: BRICS zijn bedoeld voor papier per faculteit (8e), reputatie van de werkgever (20e) en citaten per papier (28e). In 2013 stond QS op de tiende plaats van de topuniversiteiten van India. Nu 7 van de top 10 van de Indiase universiteiten zuiver wetenschaps- en technologieuniversiteiten zijn, was het de derde beste multidisciplinaire universiteit van India in de ranglijst van QS-universiteiten.

Indian Institute of Technology Bombay is een vooraanstaand ingenieursinstituut in het land.

Het Indian Institute of Technology (IIT Bombay), Institute of Chemical Technology (voorheen UDCT/UICT), Veermata Jijabai Technological Institute (VJTI), de belangrijkste ingenieurs- en technologiescholen van India, en de SNDT Women's University zijn de autonome universiteiten in Mumbai. In april 2015 startte IIT Bombay het eerste gezamenlijke EMBA-programma van de VS en India naast de Washington University in St. Louis. Thadomal Shahani Engineering College is de eerste en oudste particuliere ingenieursacademie die is aangesloten bij de federale universiteit van Mumbai en is tevens het eerste instituut van de universiteit van de stad dat universitaire opleidingen op universitair niveau aanbiedt op het gebied van computertechniek, informatietechnologie, biogeneeskunde en biotechnologie. Grant Medical College opgericht in 1845 en Seth G.S. Medical College zijn de belangrijkste medische instituten die respectievelijk verbonden zijn met de Sir Jamshedjee Jeejeebhoy Group of Hospital en het KEM-ziekenhuis. Mumbai is ook woonachtig in het National Institute of Industrial Engineering (NITIE), Jamnalal Bajaj Institute of Management Studies (JBIMS), Narsee Monjee Institute of Management Studies (NMIMS), S P Jain Institute of Management and Research, Tata Institute of Social Sciences (TISS) en diverse andere managementscholen. Het Government Law College en het Sydenham College, respectievelijk de oudste in India bestaande wet- en handelscolleges, zijn gevestigd in Mumbai. De heer J. J. Kunstschool is Mumbai's oudste kunstinstelling.

Mumbai is de thuishaven van twee vooraanstaande onderzoeksinstellingen: het Tata Institute of Fundamentele Research (TIFR) en het Bhabha Atomic Research Centre (BARC). De BARC exploiteert CIRUS, een kernonderzoeksreactor van 40 MW in hun fabriek in Trombay.

Er kunnen 50.000 mensen worden ondergebracht in het stadion van Brabourne, een van de oudste cricketstadions in het land

Mahalaxmi Racecursus, die in 1883 werd gebouwd, werd gebouwd uit een moerasland dat bekend staat als Mahalakshmi Flats.

Cricket is populairder dan elke andere sport in de stad. Door een gebrek aan gronden worden overal verschillende gewijzigde versies (die algemeen als gully cricket worden bedoeld) gespeeld. Mumbai is de thuishaven van de raad van bestuur voor cricket in India (BCCI) en de Indische Premier League (IPL). Het team van de Mumbai-cricket vertegenwoordigt de stad in de Ranji Trophy en heeft 40 titels gewonnen, het meest door om het even welk team. Het Indiase Premier League-team Mumbai-indianen is ook in de stad gevestigd. Mumbai heeft twee internationale cricketgronden, het Wankhede Stadium en het Brabourne Stadium. De eerste crickettestmatch in India werd gespeeld in Mumbai bij de Bombay Gymkhana. Het grootste cricketetingsevenement dat tot nu toe in de stad werd gehouden, is de finale van het wereldkampioenschap cricket 2011 dat in het Wankhede stadion werd gespeeld. Mumbai en Londen zijn de enige twee steden die zowel een wereldbeker als de finale van een ICC Champions Trophy hebben georganiseerd, die in 2006 in het Stadium van Brabourne werd gespeeld.

Voetbal is een andere populaire sport in de stad, waarbij het WK FIFA en de Engelse Premier League op grote schaal worden gevolgd. In de Indische Super League vertegenwoordigt Mumbai City FC de stad; terwijl de stad in de I-Liga (wedstrijden in de stad worden gespeeld op de Cooperage Ground) vertegenwoordigd wordt door twee teams: Mumbai FC en Air-India. Toen de Elite Football League of India in augustus 2011 werd geïntroduceerd, werd Mumbai beschouwd als een van de acht steden die een team kreeg voor het openingsseizoen.

Mumbai's eerste professionele Amerikaanse voetbalfranchise, de Mumbai-gladiators, speelde eind 2012 in Pune zijn eerste seizoen.

In Hockey is Mumbai de thuisbasis van de Mumbai Marines en Mumbai Magicians in de World Series Hockey en Hockey India League. De wedstrijden in de stad worden gespeeld in het Mahindra Hockey Stadium.

De Indische Badminton League (IBL), die nu bekend staat als de Premier Badminton League, bezoekt ook Mumbai sinds zijn eerste editie in 2013, toen de finale werd gehouden in de National Sports Club of India in Mumbai. In het tweede seizoen werd de finale van de Premier Badminton League 2016 gehouden tussen de thuissquad Mumbai Rockets en de Delhi Dashers (voorheen Delhi Acers), waarna de bezoekers uiteindelijk de titel opeisen. De openingsceremonie vond ook plaats in Mumbai, terwijl de finales in Delhi werden gehouden. In de Premier Badminton League 2017 (ook bekend als Vodafone PBL 2017 om redenen van sponsoring) versloegen de Rockets van Mumbai de Hyderabad-jagers 3-1 om naar de finale te gaan. Uiteindelijk verloren ze 3-4 aan de Chennai Smashers.

U Mumba is het team dat Mumbai vertegenwoordigt in de professionele Kabadi-competitie in het land, Pro Kabadi. De Mumbai-poot van Pro Kabaddi wordt in de NSCI, Worli, vastgehouden.

Rugby is een andere groeiende sport in Mumbai, waar van juni tot november wedstrijden in de bombay Gymkhana worden gehouden.

Elke februari houdt Mumbai derby-races in het Mahalaxmi Racecursus. McDowell's Derby is ook in februari in de Turf Club in Mumbai gehouden. In maart 2004 maakte de Grote Prijs van Mumbai deel uit van het F1 powerboat world kampioenschap, en in 2008 werd de F1-teamauto van Force India in de stad onthuld. De stad is van plan een eigen F1-spoor te bouwen en er worden verschillende locaties in de stad uitgebannen, waarvan de overheid van plan is af te zien van de aanleg van de weg Marve-Malad of Panvel-Kalyan. Als het wordt goedgekeurd, zal het spoor met een themapark worden samengevoegd en zich over een gebied van ongeveer 160 tot 200 ha (400 tot 500 hectare) verspreiden. In 2004 werd de jaarlijkse Mumbai Marathon opgericht als onderdeel van "The Greatest Race on Earth". Mumbai had in 2006 en 2007 ook gastheer gespeeld bij de Kingfisher Airlines Tennis Open, een internationaal toernooi van de ATP World Tour.

Regionale en professionele sportploegen uit Mumbai

Voormalige regionale en professionele sportploegen uit Mumbai